öçük

1) Öçüp galan, sönen (ot, yşyk hakda).

∙ Içki jaýdaky çyra öçük duran eken.

2) seret öçügsi

∙ Getirdiler öçük yşykly öýe, Pessejik gapyny ýapdylar çeýe. (A. Atajanow, Iki Poema)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, k sesi g sesine öwrülýär.

Meselem öçük - öçügi.

◊ reňki öçük — Örän hor görnüşde bolan, gany gaçyk.

∙ Onuň reňki öçük ýüzi jaýynyň sagat däldigini aňladýardy.